Keindahan Bahasa dalam Teromba Lambang Pemerkasaan Masyarakat Negeri Beradat

Abstract

Masyarakat Melayu terkenal dengan budi bahasa dan kehalusan tutur kata apabila berbicara. Pantun, ungkapan, perbilangan dan teromba sering diselitkan apabila mengungkapkan sesuatu maksud sama ada şecara tersurat ataupun şecara tersirat. Mohd Rosli Saludin (2005) menyatakan teromba ialah susunan undang-undang adat yang disampaikan dalam bentuk puisi. Adat yang dimaksudkan ialah Adat Minangkabau; sama ada Adat Temenggung atau Adat Perpatih yang mula digunakan di Minangkabau. Di Negeri Sembilan khususnya di daerah Rembau, Kuala Pilah, Tampin, Jelebu dan Seremban, masyarakatnya masih mengamalkan Adat Perpatih. Teromba itü dalam penggunaan yang sebenarnya diwariskan turun-temurun, misalnya dalam majlis perbincangan yang beradat, istiadat meminang, nikah kahwin dan lain-lain. Masyarakat Minangkabau sebelum kedatangan İslam telah mempunyai peraturan yang mengajar tentang pentingnya nilai kemanusiaan yang berbudi luhur, hormat-menghormati, cinta-mencintai, bantu-membantu, tolong-menolong dan mengamalkan semangat kerjasama yang erat. Masyarakat yang mengamalkan Adat Perpatih ini telah terbukti mempunyai satu sistem yang teratur dan terpimpin dalam mencapai kebaikan bersama. Kata-kata perbilangan dalam Adat Perpatih dapat memberikan peraturan yang lengkap untuk dijadikan panduan, bimbingan dan nasihat dalam menjalani kehidupan harian, tidak kira dari aspek politik, ekonomi mahu pun sosial. Manakala kertas kerja ini akan memperlihatkan keindahan bahasa dalam Teromba sebagai lambang pemerkasaan masyarakat dalam semua aspek kehidupan di negeri beradat iaitu di Negeri Sembilan.