Keanekaan Binaan Ayat dalam Sejarah Melayu

Variety of Sentence Construction in Sejarah Melayu

Abstract

Sejarah Melayu atau Sulalatus Salatin ialah sebuah magnum opus yang telah lama mengharumkan bahasa Melayu. Buku ini menjadi bukti penggunaan bahasa Melayu yang baik, di samping mengandungi huraian tentang cara hidup masyarakat Melayu pada masa lampau. Makalah ini menumpukan perhatian kepada keanekaan binaan ayat bahasa Melayu dalam Sejarah Melayu dalam usaha melihat ciri-ciri kepengarangan pengkaryanya. Ayat dilihat dari sudut binaan ayat tunggal dan ayat majmuk, susunan biasa dan songsang serta binaan ayat pasif dan ciri-ciri kohesi dan koheren yang diwujudkan oleh kata-kata pangkal ayat. Tatabahasa Dewan Edisi Ketiga (2008) menjadi asas analisis.

Sejarah Melayu or Sulalatus Salatin is a magnum opus and the pride of the Malay language. This book has been an example of good Malay writing as well as a source for depicting the lives of the early Malay society. This article discusses the variety of the Malay sentence in Sejarah Melayu in an attempt to describe the linguistic style of its author. Among the aspects observed are the various simple and complex sentence structures, the passive construction, sentence inversion and the role of ‘introduction words’ in providing cohesion and coherence. The study uses Tatabahasa Dewan Third Edition (2008) as the base for analysis.